زمینه: هلیکوباکتر پیلوری 50-60 درصد از جمعیت جهان را آلوده کرده و دلیل عمده بروز گاستریت، زخم­‌های پپتیک، آدنوکارسینومای معده و لنفوم بافت لنفوئیدی همراه مخاطات است. عفونت هلیکوباکتر پیلوری انتشار جهانی داشته و تقریباً یک‌سوم مردم جهان آلوده هستند. هدف از این مطالعه مقایسه میزان آنتی‌­بادی­‌های سرمی اختصاصی تولید شده علیه هلیکوباکتر پیلوری در مراجعین به آزمایشگاه تشخیصی و همچنین بررسی و مقایسه تیتر آنتی‌­بادی­‌های M) IgM) و G) IgG) به منظور کنترل و مدیریت شیوع عفونت ناشی از هلیکوباکتر پیلوری در شهرستان سلماس می‌­باشد.

روش کار: در این بررسی تعداد 461 (طیف سنی 0 تا 70 سال) مراجعه‌کننده به آزمایشگاه‌های تشخیص طبی شهرستان سلماس در سال 93-92 تحت بررسی قرار گرفتند. از این افراد نمونه خون محیطی تهیه شد و تیتر آنتی‌­بادی‌­های IgM و IgG ضد هلیکوباکتر پیلوری به روش الیزا تعیین گردید.

یافته‌ها: از مجموع تعداد نامبرده، 267 نفر (58%) زن و 194 نفر (42%) مرد بودند، که 320 نفر دارای تیتر آنتی‌­بادی (IgM و IgG) مثبت و 141 نفر تیتر منفی داشتند.

نتیجه‌گیری: به منظور کاهش عفونت هلیکوباکتر پیلوری باید استراتژی­‌های بهبود تسهیلات بهداشتی، وضعیت آموزشی و شرایط اقتصادی- اجتماعی به کار گرفته شوند.

واژگان کلیدی: هلیکوباکتر پیلوری، آنتی‌­بادی­‌های IgM و IgG، الیزا، شهرستان سلماس